چهارگوهرلغتنامه دهخداچهارگوهر. [ چ َ / چ ِ گ َ / گُو هََ] (اِ مرکب ) چهارعنصر. عناصر چهارگانه : گفتم چهارگوهر گشته ست پایدارگفتا مزاج مختلف آرنده ٔ عبر. ناصرخسرو.رجوع به چارگوهر شود
چارگوهرلغتنامه دهخداچارگوهر. [ گ َ / گ ُ هََ ] (اِ مرکب ) چارعنصر. چارآخشیج . عناصراربعه . آخشیجان . آب و خاک و باد و آتش : چو این چارگوهر بجای آمدندز بهر سپنجی سرای آمدند. فردوسی
چهارجوهرلغتنامه دهخداچهارجوهر. [ چ َ / چ ِ ج َ / جُو هََ ] (اِ مرکب ) کنایه از عناصر اربعه . || (اِخ ) چهار ستاره ٔ نعش است از بنات النعش . رجوع به چارجوهر شود.
چهارگهرلغتنامه دهخداچهارگهر. [ چ َ / چ ِ گ ُ هََ ] (اِ مرکب ) چهارعنصر. چهارآخشیج . عناصر چهارگانه : نهاد عالم و ترکیب چرخ و هفت اخترشد آفریده به ترتیب از این چهارگهر. ناصرخسرو.رجو
چارگوهرفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= چهارگوهر: ◻︎ چو این چارگوهر به جای آمدند / ز بهر سپنجیسرای آمدند (فردوسی: ۱/۶).
چارگوهرفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده= چهارگوهر: ◻︎ چو این چارگوهر به جای آمدند / ز بهر سپنجیسرای آمدند (فردوسی: ۱/۶).
چارترکیبلغتنامه دهخداچارترکیب . [ ت َ ] (اِ مرکب ) چهارگوهر. چهارعنصر : از این چارترکیب آراسته ز هر گوهری عاریت خواسته .نظامی .
چهارترکیبلغتنامه دهخداچهارترکیب . [ چ َ / چ ِ ت َ ] (اِمرکب ) چهارگوهر. چهارعنصر. رجوع به چارترکیب شود.
چهارخواهرلغتنامه دهخداچهارخواهر. [ چ َ / چ ِ خوا / خا هََ ] (اِ مرکب ) کنایه از چهارعنصر است . چهارگوهر. چهارآخشیج : وین هر چهارخواهر زاینده با بچگان بی عدد و بی مر.ناصرخسرو.
امهات اربعهلغتنامه دهخداامهات اربعه . [ اُم ْ م َ ت ِ اَ ب َ ع َ/ع ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عناصر اربعه . (از شرح منظومه ٔ حاج ملاهادی سبزواری چ سنگی ص 273). چارمادر. چهارآخشیج . چه