لغتنامه دهخدا
چوب خوار. [ خوا / خا ] (نف مرکب ) که چوب خورد. خورنده ٔ چوب . چوب خوارنده . || (اِ مرکب ) کرمی باشد که چوب و هر چیز که بر زمین افتاده باشد از جنس پشمینه و پلاس بخورد و ضایع سازد. (جهانگیری ) (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). انواعی از حشره که