کوچندهلغتنامه دهخداکوچنده . [ چ َ دَ / دِ] (نف ) رحلت کننده . مهاجرت کننده . کوچ کننده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کوچیدن و کوچ شود.
کوندهلغتنامه دهخداکونده . [ ک َ وَ دَ / دِ ] (اِ) جوالی بود که کاه در آن پر کنند و آن بر مثال دام باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 506). چیزی باشد از گیاه بافته همچون دام که کاه بدان بکشند. (صحاح الفرس ). چیزی باشد که آن را مانند
کوندهلغتنامه دهخداکونده . [ ک َ وَ دَ / دِ ] (اِخ ) نام محلی کنار جاده ٔ طهران و قزوین میان قشلاق و حصار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نام دهی در چهارفرسخی قزوین که منزلگاه از طهران به قزوین است . (ناظم الاطباء). و رجوع به کوندج شود.
قاپندهلغتنامه دهخداقاپنده . [ پ َ دَ / دِ ] (نف ) آنکه قاپد. آنکه چیزی را از دست کسی یا از جائی برباید.
درونچشمیintraocularواژههای مصوب فرهنگستانویژگی نوعی دارورسانی که در آن مادۀ دارویی در درون حفرۀ چشم چکانده میشود متـ . چشمی 2