لغتنامه دهخدا
چکاک . [ چ َ ] (اِ) به معنی پیشانی باشد که عرب ناصیه گویند. (برهان ). پیشانی و ناصیه . (ناظم الاطباء). چکاد و چکاده . و رجوع به چکاد و چکاده شود. || قباله نویس و منشورنویس را هم گویند. (برهان ). قباله نویس و منشورنویس . (ناظم الاطباء). چک نویس . و رجوع به چک شود. || آن را نیز