چگللغتنامه دهخداچگل . [ چ ِ گ ُ ] (اِخ ) دهی از بخش میان کنگی شهرستان زابل که در 8 هزارگزی شمال باختری ده دوست محمد، نزدیک راه افغانستان واقع است . جلگه و معتدل است و 352 تن سکنه دارد.آبش از رودخانه ٔ هیرمند. محصولش غلات ، پ
چگللغتنامه دهخداچگل . [ چ ِ گ ِ ] (اِخ ) ناحیتی است و اصل او از خلخ است و لکن ناحیتی است بسیارمردم و مشرق او و جنوب او حدود خلخ است مغرب وی حدود تخس است و شمال وی ناحیت خرخیز است . (حدود العالم ص 52). نام شهریست از ترکستان که مردم آنجا بغایت خوش رو می باشند،
خطیابیline hunting, LHواژه‌های مصوب فرهنگستانخدماتی که مشترک با استفاده از آن میتواند با گرفتن یک شماره و دستیابی به تعدادی واسط، ازطریق هر خطی که آزاد باشد ارتباط برقرار کند
برنامه‌ریزی خطیlinear programming, LPواژه‌های مصوب فرهنگستان[ریاضی] شاخه‌ای از ریاضی که تابعی خطی را با در نظر گرفتن تعدادی قید خطی کمینه یا بیشینه می‌سازد [مدیریت] ابزار تصمیم‌گیری (decision making) بهینه که در آن هدف تابعی خطی است و محدودیت‌ها به‌صورت مساوی‌ها و نامساوی‌های خطی نمایش داده می‌شوند
آستانۀ لاکتاتlactate threshold, LTواژه‌های مصوب فرهنگستانلحظهای در تمرین‌های بدنی با شدت روبه‌افزایش که از آن به بعد سطح لاکتات خون سیاهرگی افزایش می‌یابد
چگلیلغتنامه دهخداچگلی . [ چ ِ گ ِ ] (ص نسبی ) منسوب به شهر چگل . (ناظم الاطباء). منسوب به «چگل » که شهری از ترکستان قدیم است . کسی یا چیزی که از شهر چگل خیزد. و رجوع به چگل شود. || کنایه از مرد یا زن زیباروی و خوش آب و رنگ . و رجوع به چگل شود.
چگلمشلغتنامه دهخداچگلمش . [ چ ِ گ ِ م ِ ] (ترکی ، ن مف ) در زبان ترکی ، به معنی کشیده شده . (از غیاث ) (از آنندراج ). اما صحیح کلمه چکلمش است .
چکللغتنامه دهخداچکل . [ چ ِ ک ِ ] (اِخ ) تلفظی دیگر از چگل که نام شهری است در ترکستان . رجوع به چگل شود.
چکینلغتنامه دهخداچکین . [ چ ِ ] (اِخ ) نام ولایتی هم هست . (برهان ) (آنندراج ). نام ولایتی . (ناظم الاطباء). مصحف «چکیل » که تلفظ جغتایی نام این ولایت است . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). چگل . و رجوع به چگل شود.
غالیه زلففرهنگ فارسی عمیدآنکه زلف سیاه و خوش‌بو دارد: ◻︎ همچنین عید به شادی صد دیگر بگذار / با بتان چگل و غالیه‌زلفان طراز (فرخی: ۲۰۰).
سرور خوانساریلغتنامه دهخداسرور خوانساری . [ س َرْوَ رِ خوا / خا ] (اِخ ) نامش میرزا محمدحسین بن میرزا محمدعلی خوانساری است . از بدو دولت محمدشاه به دارالخلافه ٔ تهران آمد و در آنجا اقامت گزید. او راست :ای آفت چین و چگل ای لعبت فرخارخوبان چگل پیش گل روی تو چون
تخسلغتنامه دهخداتخس . [ ت َ ] (اِخ ) مشرق وی حدود چگل است و جنوب وی خلخ است و کوهستانهای خلخ ، ومغرب وی گروهی از فرخیزیانند و شمال وی چگل است . و این ناحیتی است بسیار بانعمت تر از چگل و از آنجا مشک و مویهای گوناگون خیزد و خواسته شان اسب است و گوسپند و موی و خرگاه و خیمه و گردنده اند به زمستا
چگلیلغتنامه دهخداچگلی . [ چ ِ گ ِ ] (ص نسبی ) منسوب به شهر چگل . (ناظم الاطباء). منسوب به «چگل » که شهری از ترکستان قدیم است . کسی یا چیزی که از شهر چگل خیزد. و رجوع به چگل شود. || کنایه از مرد یا زن زیباروی و خوش آب و رنگ . و رجوع به چگل شود.
چگلمشلغتنامه دهخداچگلمش . [ چ ِ گ ِ م ِ ] (ترکی ، ن مف ) در زبان ترکی ، به معنی کشیده شده . (از غیاث ) (از آنندراج ). اما صحیح کلمه چکلمش است .
چین و چگللغتنامه دهخداچین و چگل . [ ن ُ چ َ گ ِ ] (اِخ ) سرزمین چین (ترکستان شرقی ) و ناحیه ٔ چگل (در ماوراءالنهر) و در تداول شاعران قدیم این دو نام پیاپی آید : ملکی کو ملکان را سر و مایه شکندلشکر چین و چگل را به طلایه شکند.منوچهری .
