کابوللغتنامه دهخداکابول . (اِخ ) دهی است میان طبریه و عکا. (منتهی الارب ). موضعی است در اشیر. (صحیفه ٔ یوشع 19:27) و همان کابول حالیه است که بمسافت ده میل به طرف جنوب شرقی عکا واقع است . (قاموس کتاب مقدس ). || اسم مقاطعه ای اس
کابولجلغتنامه دهخداکابولج . [ ل َ ] (اِخ ) دهی از کجور از نواحی فیروزکلا و علوی کلا. (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 109).
کابولیلغتنامه دهخداکابولی . (ص نسبی ) منسوب به کابول . کابلی . || کابلی . کاولی . کولی . لولی . رجوع به لغت لولی شود : یک سیه رو دیو کابولی زنی گشت بر شهزاده ناگه رهزنی .مثنوی .
کابولجلغتنامه دهخداکابولج . [ ل َ ] (اِخ ) دهی از کجور از نواحی فیروزکلا و علوی کلا. (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 109).
کابولیلغتنامه دهخداکابولی . (ص نسبی ) منسوب به کابول . کابلی . || کابلی . کاولی . کولی . لولی . رجوع به لغت لولی شود : یک سیه رو دیو کابولی زنی گشت بر شهزاده ناگه رهزنی .مثنوی .