لغتنامه دهخدا
کاتب اصفهانی . [ ت ِ اِ ف َ ] (اِخ ) محمدبن صفی الدین ابی الفرج محمدبن نفیس الدین ابی الرجاء حامدبن محمدبن عبداﷲبن علی بن محمود اصفهانی مکنی به ابوعبداﷲ و ملقب به کاتب و معروف به کاتب اصفهانی و عماد کاتب و ابن اخی العزیز. از اکابر فقها و ادبای شافعیه ٔ اواخر قرن ششم هجرت که د