لغتنامه دهخدا
کادوثه . [ ث ِ ] (اِخ ) کادوسه . چوب درخت غار یا زیتون که بالای آن دو بال داشت و دو مار که بهم پیچ خورده بودند دور آن پیچیده بود و علامت عطارد رب النوع بود. (مارها علامت حزم و احتیاط و بالها علامت فعالیت بود).به عقیده ٔ یونانیها هِرمِس رب النوع تجارت و پیغامبر خدای بزرگ ،