غلطفرهنگ فارسی عمید۱. سهو؛ خطا؛ اشتباه.۲. (اسم مصدر) نشناختن وجه صواب در امری؛ خطا کردن.۳. (صفت) نادرست: کاربردِ غلط.۴. (قید) بهصورت نادرست: او متن را غلط خواند.⟨ غلط کردن: (مصدر لازم) خطا کردن؛ به خطا رفتن؛ اشتباه کردن.⟨ غلط گفتن: (مصدر لازم) اشتباه بیان کردن.⟨
سوءاستفادهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: اختیار آتی ] سوءاستفاده، استفادۀ غلط، سوءمدیریت استفادۀ ابزاری اختلاس، حیفومیل، سوءاستفادۀ مالی، فسادمالی، دزدی استفادۀ ناروا، استفادۀناپسند، کاربرد غلط بدرفتاری، اذیت استثمار، بهرهکشی، بهرهگیری، سلطهجویی، سلطهگری، بهرهجویی، تحمیق، استحمار، حکمرانی بدقولی، بدعهدی، دبه، پیمانشکنی، خیا
کاربردuseواژههای مصوب فرهنگستانمرحلهای در چـرخة فراوری (behaviorual processes) که در آن دستساختهها مورد استفاده قرار میگیرند
بازکاربردreuse processواژههای مصوب فرهنگستانهرگونه فعالیت انسان که به استفادة مجدد از دستساختهها، پیشاز ورود به بافتمان باستانشناختی، منجر شود