کاررهلغتنامه دهخداکارره . [ کارْ، رِ ] (اِخ ) میشل . درام نویس فرانسوی متولد در پاریس . وی با همکاری «ژول باربیه » رسایل سودمند زیر را نوشته است :گالاته ، فاوست ، عروسی های ژانت ، هاملت ، رومئو و ژولیت (1819 - 1872 م .).
کارریهلغتنامه دهخداکارریه . [ ی ِ ] (اِخ ) ژان باتیست . عضو مجلس کنوانسیون متولد در «پوله » (کانتال ) به سال 1756. وی در نانت که فرماندهی نوایادها را بعهده داشت ، شقاوتهای بسیار مرتکب گردید و به سال 1794 م . گردن زده شد.
کارراه اندازلغتنامه دهخداکارراه انداز. [ اَ ] (نف مرکب ) کسی که کار دیگران را انجام دهد. کسی که در پیشرفت امور دیگران کمک کند. کارراه انداز قوی ؛ وِشکَردَه . (از سبک شناسی ج 2 ص 302).