گرم افتادن در کار کسیلغتنامه دهخداگرم افتادن در کار کسی . [ گ َ اُ دَ دَ رِ ک َ ] (مص مرکب ) بجد مشغول شدن در کار وی : بار دیگر باز گرم افتادم اندر کار اوباز نشکیبم همی یک ساعت از دیدار او.امیرم
جان در سر کار کسی کردنلغتنامه دهخداجان در سر کار کسی کردن . [ دَ س َ رِ رِ ک َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) جان را بخاطر کسی فدا کردن . در راه کسی از جان گذشتن : ترا کس نگوید نکو میکنی که جان در سر کار او
حرف در کار کسی کردنلغتنامه دهخداحرف در کار کسی کردن . [ ح َ دَ کا رِ ک َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) اعتراض کردن . انگشت بر چیزی نهادن . (مجموعه ٔ مترادفات ص 45).
کلاهلغتنامه دهخداکلاه . [ ک ُ ] (اِ) چیزی که از پوست و پارچه ٔ زربفت و غیره دوزند و برسرگذارند. (برهان ) (آنندراج ). سربند و هرچیزی که از پارچه و پوست و نمد و زربفت و تیرمه و جز
کار در پا افکندن و انداختنلغتنامه دهخداکار در پا افکندن و انداختن . [ دَ اَ ک َ دَ وَ اَ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از سخت و دشوار گردانیدن کار. (آنندراج ) : مینداز در پای کار کسی که افتدکه در پایش افتی
کارلغتنامه دهخداکار. (اِ) آنچه از شخص یا چیزی صادر گردد و آنچه شخص خود را بدان مشغول سازد و فعل و عمل وکردار. (ناظم الاطباء). آنچه کرده و بجا آورده شود که الفاظ دیگرش عمل و فعل
ذوقارلغتنامه دهخداذوقار. (اِخ ) آبی یا وضعی است میان کوفه و واسط بنوبکربن وائل را. یاقوت در معجم البلدان از سکونی روایت کند که قراقر و حنوقراقر و حنوذی قار و ذات العجرم و بطحاء ک
پایلغتنامه دهخداپای . (اِ) پا باشد و بعربی رِجل خوانند. (برهان ). قدم : زکین تند گشت و برآمد ز جای ببالای جنگی درآورد پای . فردوسی .وز آن پس چنین گفت با رهنمای که اورا هم اکنون
