کافری شیرازیلغتنامه دهخداکافری شیرازی . [ ف ِ ی ِ ] (اِخ ) اسمش میرزامحمود مؤمنی ، خوش اعتقاد فرزانه نهاد بود در سال 1010 هَ .ق . رحلت نمود. رباعی زیر حاکی از حال اوست :از چهره ٔ عاشقانه ام زر باردوز چشم ترم همیشه آزر بارددر آتش عشق تو چنان سوخته ام
کافریلغتنامه دهخداکافری . [ ف ِ ] (اِخ ) نام کوهی است در سمت جنوبی کله وار و قسمت شمالی بندر طاهری از بلوک سیراف .
کافریلغتنامه دهخداکافری . [ف ِ / ف َ ] (حامص ) کافر شدن . کافر بودن : به نظم اندر آری دروغ و طمع رادروغ است سرمایه مر کافری را. ناصرخسرو.ز دانش یکی جامه کن جانت راکه بی دانشی مایه ٔ کافری است .<
کافریلغتنامه دهخداکافری . [ ف ِ ] (اِخ ) نام کوهی است در سمت جنوبی کله وار و قسمت شمالی بندر طاهری از بلوک سیراف .
کافریلغتنامه دهخداکافری . [ف ِ / ف َ ] (حامص ) کافر شدن . کافر بودن : به نظم اندر آری دروغ و طمع رادروغ است سرمایه مر کافری را. ناصرخسرو.ز دانش یکی جامه کن جانت راکه بی دانشی مایه ٔ کافری است .<
کافریلغتنامه دهخداکافری . [ ف ِ ] (اِخ ) نام کوهی است در سمت جنوبی کله وار و قسمت شمالی بندر طاهری از بلوک سیراف .
کافریلغتنامه دهخداکافری . [ف ِ / ف َ ] (حامص ) کافر شدن . کافر بودن : به نظم اندر آری دروغ و طمع رادروغ است سرمایه مر کافری را. ناصرخسرو.ز دانش یکی جامه کن جانت راکه بی دانشی مایه ٔ کافری است .<