لغتنامه دهخدا
کازاوون . [ وُ ] (اِخ ) پسر «سپانتازاد» از خانواده ٔ «کامساراکان » که از اشکانیان ایران بود. قیصر بیزانس پس از فوت ارشک چهارم ارمنستان بیزانس را به او میدهد و چیزی نمیگذرد که این سردار تابع خسرو سوم که از شاخه ٔ دیگر اشکانیان است میگردد و او باجگذاردولت بیزانس میشود، این رفتا