لغتنامه دهخدا
کونسته . [ ن َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) (از: کون + استه ). استخوان کون . (فرهنگ فارسی معین ). || جفته و سرین وکفل آدمی را گویند. (برهان ). کونه . سرین را گویند وقیل طرف سرین و این لغت مستعمل و معروف بین الناس است . (آنندراج ) (انجمن آرا). کفل .