خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کرچ پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
کرچ
/ka(e)rč/
معنی
قطعۀ بریده‌شده از خربزه یا هندوانه؛ قاش؛ قاچ: ◻︎ ماند کرچی گفت این را من خورم / تا چه شیرین‌خربزه‌ست این بنگرم (مولوی: ۲۴۸).
⟨ کرچ‌کرچ: [قدیمی] قطعه‌قطعه؛ تکه‌تکه؛ قاش‌قاش: ◻︎ به تیغ اگر بکند کرچ‌کرچ پهلویم / به‌سان خربزۀ نرم دل‌خموشم من (سیفی بدیعی: لغت‌نامه: کرچ‌کرچ).
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
broody, cut
-
جست‌وجوی دقیق
-
کرچ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] ka(e)rč قطعۀ بریده‌شده از خربزه یا هندوانه؛ قاش؛ قاچ: ◻︎ ماند کرچی گفت این را من خورم / تا چه شیرین‌خربزه‌ست این بنگرم (مولوی: ۲۴۸).⟨ کرچ‌کرچ: [قدیمی] قطعه‌قطعه؛ تکه‌تکه؛ قاش‌قاش: ◻︎ به تیغ اگر بکند کرچ‌کرچ پهلویم / به‌سان خربزۀ نر...
-
کرچ
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹کرک› korč ویژگی مرغ خانگی‌ای که بر روی تخم خوابیده است.
-
کرچ
لغت‌نامه دهخدا
کرچ . [ ک َ ] (اِ) گوی گریبان . کَرج . (برهان ). || شکاف گریبان پیراهن و کرته . کَرج . (برهان ) : بخندد دل ز کرچش زآنکه کرچش بصورت چون مه نو می نماید. رضی الدین نیشابوری .رجوع به کَرج شود.
-
کرچ
لغت‌نامه دهخدا
کرچ . [ ک َ ] (ص ) در لهجه ٔ گیلکی بمعنی ترد و شکننده که زیر دندان صدا کند و این صفت خوب است برای شیرینی ها و امثال آن ، چه برای تری هوا همه چیز در آنجا مرطوب است . (یادداشت مؤلف ).
-
کرچ
لغت‌نامه دهخدا
کرچ . [ ک ِ ] (اِخ ) بندری است در کرانه ٔ شرقی شبه جزیره ٔ کریمه در کنار دریای آزوف . در قدیم در محل کنونی کرچ ، شهر بوسپوروس برپا بود. (از فرهنگ ایران باستان ص 240).- بوغاز کرچ ؛ همان بوسفور کیمِّری است که دریای آزوف را به دریای سیاه متصل می کند. ا...
-
کرچ
لغت‌نامه دهخدا
کرچ . [ ک ُ ] (اِ) نامی است که در کرج به درخت ولیک دهند. این درخت را در مازندران و گرگان ، ولیک ، ولک یا بلک و در لاهیجان ، کمار و در کوهپایه ٔ گیلان ، کتو و دربجنورد، دلانا و در شمیران و همدان ، کُویج و در خلخال ، گیچ و در دیلمان لاهیجان و رودسر، ما...
-
کرچ
لغت‌نامه دهخدا
کرچ . [ ک ُ ] (ص ) مرغ که مستی گونه ای دارد برای خوابیدن بر تخم و جوجه برآوردن . کُرک . (یادداشت مؤلف ). حالت مرغی که آماده ٔ خوابیدن روی تخم است . (فرهنگ فارسی معین ).
-
کرچ
لغت‌نامه دهخدا
کرچ . [ ک ُ / ک َ رَ ] (اِ) تراشه ٔ خربزه و هندوانه و غیر آن . (برهان ) (از ناظم الاطباء). || تریشه . قطعه . پاره . (ناظم الاطباء). رجوع به کِرج شود.
-
کرچ
فرهنگ فارسی معین
(کُ یا کَ رَ) (اِ.) قاچ ، یک قاچ از خربزه یا هندوانه .
-
کرچ
فرهنگ فارسی معین
(کُ) (ص .) حالت مرغی که آمادة خوابیدن روی تخم است .
-
کرچ
لهجه و گویش مازنی
kerch ۱ماکیان کرچ ۲زمین سفت
-
کرچ
لهجه و گویش مازنی
kerch سنگ چین راهنما
-
کرچ
لهجه و گویش مازنی
kerch آراسته،شیک،مخالف ژولیده
-
کرچ
لهجه و گویش مازنی
kerch ترد،شکننده
-
کرچ
لهجه و گویش اصفهانی
تکیه ای: qop طاری: qop طامه ای: qop طرقی: qop / koč کشه ای: qop نطنزی: qop / kop