کشاکشلغتنامه دهخداکشاکش . [ ک َ/ ک ِ ک َ / ک ِ ] (اِمص مرکب ) کشش . جذب . جلب . (ناظم الاطباء). کشش پیاپی . (یادداشت مؤلف ). کششهای متعاقب و بردن و آوردن . (برهان ). از هر سو کشیدن . پیاپی کشیدن و بردن و آوردن . (فرهنگ فارسی
قشاقشلغتنامه دهخداقشاقش . [ ق ُ ق ِ ] (اِخ ) شهری است به حضرموت که خاندان کنده در آن سکونت دارند و آن را کسر قشاقش گویند. ابوسلیمان بن یزیدبن حسن طایی ازآن در اشعار خود یاد کرده است . (از معجم البلدان ).
کشاکشفرهنگ فارسی عمید۱. به هر طرف کشیدن؛ از هر طرف کشیدن.۲. پیدرپی کشیدن.۳. به این طرف و آن طرف بردن.۴. [مجاز] گرفتاری و حوادث: ◻︎ مرد باید که در کشاکش دهر / سنگ زیرین آسیا باشد (سعدی: لغتنامه: کشاکش).
کشاکشلغتنامه دهخداکشاکش . [ ک َ/ ک ِ ک َ / ک ِ ] (اِمص مرکب ) کشش . جذب . جلب . (ناظم الاطباء). کشش پیاپی . (یادداشت مؤلف ). کششهای متعاقب و بردن و آوردن . (برهان ). از هر سو کشیدن . پیاپی کشیدن و بردن و آوردن . (فرهنگ فارسی
کشاکشفرهنگ فارسی عمید۱. به هر طرف کشیدن؛ از هر طرف کشیدن.۲. پیدرپی کشیدن.۳. به این طرف و آن طرف بردن.۴. [مجاز] گرفتاری و حوادث: ◻︎ مرد باید که در کشاکش دهر / سنگ زیرین آسیا باشد (سعدی: لغتنامه: کشاکش).
کشاکشلغتنامه دهخداکشاکش . [ ک َ/ ک ِ ک َ / ک ِ ] (اِمص مرکب ) کشش . جذب . جلب . (ناظم الاطباء). کشش پیاپی . (یادداشت مؤلف ). کششهای متعاقب و بردن و آوردن . (برهان ). از هر سو کشیدن . پیاپی کشیدن و بردن و آوردن . (فرهنگ فارسی
کشاکشفرهنگ فارسی عمید۱. به هر طرف کشیدن؛ از هر طرف کشیدن.۲. پیدرپی کشیدن.۳. به این طرف و آن طرف بردن.۴. [مجاز] گرفتاری و حوادث: ◻︎ مرد باید که در کشاکش دهر / سنگ زیرین آسیا باشد (سعدی: لغتنامه: کشاکش).