کشورگشایلغتنامه دهخداکشورگشای . [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (نف مرکب ) فاتح . مملکت گیر. کشورگیر. فاتح کشور. کشورگشا : بچپ برش گرشاسب کشورگشای دوفرزند پرمایه پیشش بپای . فردوسی .روز هیجاها بود کشورگشای روز مجلسها بود کشوردهی . <p class="
کشورگشالغتنامه دهخداکشورگشا. [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (نف مرکب ) فاتح کشور. کشورگیر. مسخر کننده ٔ مملکت : عزم تو کشورگشا و خشم تو بدخواه سوزرمح تو پولادسنب و تیغ تو جوشن گذار. فرخی .خدایگان جهان باد و پادشاه زمین به عون ایزد، کشورگشا و ش
کشورگشاییلغتنامه دهخداکشورگشایی . [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (حامص مرکب ) فتح . کشورگیری . غلبه برمملکت دیگری . (ناظم الاطباء) : سریرش باد در کشورگشایی وثیقت نامه ٔ کشورخدایی . نظامی .نخستین در از پادشایی زنم دم از کار کشورگشایی زنم . <p
کشورگشاییلغتنامه دهخداکشورگشایی . [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (حامص مرکب ) فتح . کشورگیری . غلبه برمملکت دیگری . (ناظم الاطباء) : سریرش باد در کشورگشایی وثیقت نامه ٔ کشورخدایی . نظامی .نخستین در از پادشایی زنم دم از کار کشورگشایی زنم . <p
پیروزرایفرهنگ فارسی عمیدپیروز و کامیاب در رٲی و اندیشه: ◻︎ جوانبخت بادی و پیروزرای / توانا و دانا و کشورگشای (نظامی۵: ۹۸۷).
ملکت طرازلغتنامه دهخداملکت طراز. [ م ُ ک َ طَ ] (نف مرکب ) ملکت طرازنده . ملک آرا. آنکه مملکت را رونق و آرایش دهد : افسرخدای خسرو، کشورگشای رستم ملکت طراز عادل ملت فروز داور.خاقانی .
ملک گشایلغتنامه دهخداملک گشای . [ م ُ گ ُ ] (نف مرکب ) گشاینده ٔ ملک .کشورگشای . فتح کننده ٔ کشور. فاتح مملکت : خلف دیده ٔ سلغر ملک دولت و دین فلک آیت رحمت ملک ملک گشای .سعدی .
کشوردهلغتنامه دهخداکشورده . [ ک ِش ْ وَدِه ْ ] (نف مرکب ) کشوردهنده . مملکت بخش : شاه گیتی خسرو لشکرکش لشکرشکن سایه ٔ یزدان شه کشورده کشورستان . عنصری .روز هیجاها بود کشورگشای روز مجلسها بود کشوردهی .منوچهری
افسرخدالغتنامه دهخداافسرخدا. [ اَ س َ خ ُ ] (ص مرکب ) خداوند تاج و پادشاه . (آنندراج ). خدای افسر. صاحب افسر. صاحب تاج : افسرخدای خسرو، کشورگشای رستم ملکت طراز عادل ، ملت فروز داور.خاقانی .
کشورگشاییلغتنامه دهخداکشورگشایی . [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] (حامص مرکب ) فتح . کشورگیری . غلبه برمملکت دیگری . (ناظم الاطباء) : سریرش باد در کشورگشایی وثیقت نامه ٔ کشورخدایی . نظامی .نخستین در از پادشایی زنم دم از کار کشورگشایی زنم . <p