کفترلغتنامه دهخداکفتر. [ ] (اِخ ) شهرکی است بر کوه بارجان به کرمان و هرچه از کوه بارجان افتد بدین شهرک و دهک [ شهرکی دیگر ] افتد. (از حدود العالم چ دانشگاه ص 128).
کفترلغتنامه دهخداکفتر. [ ک َ ت َ ] (اِ) کبوتر را گویند وبه عربی حمام خوانند. (برهان ). کبتر. (یادداشت مؤلف ). کپتر. کوتر. (انجمن آرا) (آنندراج ) : چو سرما شود سخت لاغر شوندبه آ
کفتر(انواع)گویش تهرانیسفید، سیاه، سبز، هما، پشت‌دار، خال کمر، خال سبز، پیس، شازده، یک کتی، لک توش، سوسکی، چلچله‌ای، غازی، گرگی، کله دم سبز، سینه دم سیاه، سینه دم قهوه‌ای، کله برنجی،