کنندلغتنامه دهخداکنند. [ ک َ ن َن ْ ] (اِ) افزاری باشد که چاه کنان و گل کاران بدان زمین کنند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ). || بیلی را نیزگفته اند که سر آن خمیده باشد و برزیگران کار فرمایند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). بیلی که سر آن کج باشد (خمیده
کنندفرهنگ فارسی عمید۱. بیل.۲. نوعی تبر یا بیل سرکج که با آن خار از زمین میکندند: ◻︎ برگیر کنند و تبر و تیشه و ناوه / تا ناوه کشی خار زنی گرد بیایان (خجسته: شاعران بیدیوان: ۱۶۱).
وسیلهای که رویش نان پهن میکنندگویش کرمانشاهکلهری: xu:ne:/ xu:na گورانی: pânka سنجابی: xu:na کولیایی: xu:na زنگنهای: xu:na جلالوندی: xu:na زولهای: xu:na کاکاوندی: xu:na هوزمانوندی: xu:na
کنندگیلغتنامه دهخداکنندگی . [ ک ُ ن َن ْ دَ/ دِ ] (حامص ) حالت و کیفیت کننده . فاعلیت . (فرهنگ فارسی معین ) : و اما کننده ، نه علتی وی از بهر کنندگی است . (دانشنامه از فرهنگ فارسی ایضاً).
کنندهلغتنامه دهخداکننده . [ ک َ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از کندن . کاونده و کلنگ دار و آنکه جایی را بکند. (ناظم الاطباء). حفرکننده . حفار. (فرهنگ فارسی معین ) : کننده تبر زد همی از برش پدید آمد از دور جای درش . <p cla
کنندهلغتنامه دهخداکننده . [ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از کردن . فاعل و عامل و گماشته . کارگزار و نماینده . سازنده . (ناظم الاطباء). ترجمه ٔ عامل . (آنندراج ). عامل . سازنده . انجام دهنده . (فرهنگ فارسی معین ) : و این کننده ٔ ا
کنندگیلغتنامه دهخداکنندگی . [ ک ُ ن َن ْ دَ/ دِ ] (حامص ) حالت و کیفیت کننده . فاعلیت . (فرهنگ فارسی معین ) : و اما کننده ، نه علتی وی از بهر کنندگی است . (دانشنامه از فرهنگ فارسی ایضاً).
کنندهلغتنامه دهخداکننده . [ ک َ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از کندن . کاونده و کلنگ دار و آنکه جایی را بکند. (ناظم الاطباء). حفرکننده . حفار. (فرهنگ فارسی معین ) : کننده تبر زد همی از برش پدید آمد از دور جای درش . <p cla
کنندهلغتنامه دهخداکننده . [ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از کردن . فاعل و عامل و گماشته . کارگزار و نماینده . سازنده . (ناظم الاطباء). ترجمه ٔ عامل . (آنندراج ). عامل . سازنده . انجام دهنده . (فرهنگ فارسی معین ) : و این کننده ٔ ا