لغتنامه دهخدا
کهلان . [ ک َ ] (اِخ ) قبیله ای است از یمن که از اولاد کهلان بن سبا هستند. (منتهی الارب ). نام قبیله ای از تازیان یمن . (ناظم الاطباء). قبیله ٔ دوم از قحطانیان ، و آنان فرزندان کهلان بن سباء هستند و همه ٔ شاخه های آن از زیدبن کهلان منشعب گردیده است . (از صبح الاعشی ج <span cl