گردآلودگیلغتنامه دهخداگردآلودگی . [ گ َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) اغبرار. خاک آلودگی . غبارآلودگی : تو گمان کردی که گردآلودگی در صفا غش کی هلد پالودگی . مولوی .و رجوع به گردآلود شود.
گردآلودهلغتنامه دهخداگردآلوده . [ گ َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) هر چیز غبارآلوده باشد. || کنایه از شخصی که اسباب و اموال دنیوی را حامل است . (برهان ).
گردآلوده سازلغتنامه دهخداگردآلوده ساز. [ گ َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) کسی که اسباب و اموال دنیوی دهد به کسی . (از برهان ).
گردآلودلغتنامه دهخداگردآلود. [ گ َ] (ن مف مرکب ) غبارآلوده . (آنندراج ). مغبر. اغبر. خاک آلوده . به خاک آلوده . گرد و خاک گرفته : چون زمین از گلیم گردآلودسایه ٔ گل بر آفتاب اندود. نظامی .قبا بر قد درویشان چنان زیبا نمی آیدکه آن خل