گروهبان

گروهبان

لغت‌نامه دهخدا

گروهبان .[ گ ُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) نگاهبان گروه . مسئول تعلیم گروه سرباز و این درجه ای است بالاتر از سرجوخه . و گروهبانی دارای سه رتبت است : گروهبان سوم ، که مسئول گروه است ، گروهبان دوم که مسئول دسته است و گروهبان یکم یا سرگروهبان که مسئول گروهان ...

گروهبان

فرهنگ فارسی عمید

(اسم، صفت) (نظامی) goruhbān سرباز درجه‌دار؛ پایین‌تر از استوار.

گروهبان

فرهنگ فارسی معین

(گُ) (اِمر.) مسئول تعلیم سرباز و این درجه ای است بالاتر از سرجوخه . شامل سه رتبه : گروهبان سوم ، گروهبان دوم و گروهبان یکم .

گروهبان

دیکشنری فارسی به انگلیسی

sergeant

platoon sergeant

گروهبان دسته

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[علوم نظامی] درجه‌داری ارشد در نیروی زمینی که جایگاهی بالاتر از گروهبان یکم و پایین‌تر از استوار یکم دارد

گروهبان دوم

دیکشنری فارسی به انگلیسی

staff sergeant

گروهبان یکم

دیکشنری فارسی به انگلیسی

sergeant

staff sergeant

روانشناسی

گروهبان دوم ، ( نظ ) گروهبان دوم

sergeant first class

روانشناسی

گروهبان دوم ، ( نظ ) گروهبان دوم

serjeant

روانشناسی

گروهبان ، (sergeant)گروهبان

sarge

روانشناسی

گروهبان ، (sergeant)گروهبان

sergeant major

روانشناسی

گروهبان یکم ، ( نظ ) گروهبان یکم

first sergeant

روانشناسی

گروهبان یکم ، (نظ ) گروهبان یکم