گزافکارلغتنامه دهخداگزافکار. [ گ ُ / گ ِ / گ َ ] (ص مرکب ) آنکه در کاری افراط و مبالغه کند. مفرط : و حصیری هرچند مردی است گزافکار و گزافگوی اما پیر است و حق خدمت قدیم دارد. (تاریخ بیهقی ).من خواستم آن
گزافکاریلغتنامه دهخداگزافکاری . [ گ ُ / گ ِ / گ َ ] (حامص مرکب ) افراط. مبالغه . اسراف : زین پیشترم گزافکاری در سینه چنان نشاند خاری .نظامی .
گزافکاریلغتنامه دهخداگزافکاری . [ گ ُ / گ ِ / گ َ ] (حامص مرکب ) افراط. مبالغه . اسراف : زین پیشترم گزافکاری در سینه چنان نشاند خاری .نظامی .
مجازفلغتنامه دهخدامجازف . [ م ُ زِ ] (ع ص ) گزافه گو. گزافه کار. گزافکار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). و رجوع به مجازفة شود.
گزافکاریلغتنامه دهخداگزافکاری . [ گ ُ / گ ِ / گ َ ] (حامص مرکب ) افراط. مبالغه . اسراف : زین پیشترم گزافکاری در سینه چنان نشاند خاری .نظامی .