لغتنامه دهخدا
گندژ. [ گ َ دِ ] (اِخ ) مخفف گنگ دژ است و آن قلعه ای بود که ضحاک در شهر بابل ساخته بود و آن را بهشت گنگ نام نهاده بود و در آن قلعه ٔ جادوگران و ساحران بسیار بودند و اکنون خراب است و بجز تلی باقی نمانده و بر سر آن تل چاهی است بسیار عمیق . گویند هاروت و ماروت در آن چاه محبوس ان