لغتنامه دهخدا
چارآینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) یکی از پوشش های جنگجویان قدیم . نوعی از اسلحه و این عبارت از چهار پاره آهن پهن باشد که در زره بر سینه پیوند کنند. (آنندراج ). نوعی از لباس جنگ که چهار تخت از آهن ساخته و در مخمل گرفته گرد پشت و سینه کشند