خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گوهربار پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
گوهربار
/go[w]harbār/
معنی
۱. گوهربارنده؛ گوهرافشان.
۲. [مجاز] چشم اشکبار.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجهای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
گوهربار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گهربار› [قدیمی] go[w]harbār ۱. گوهربارنده؛ گوهرافشان.۲. [مجاز] چشم اشکبار.
-
گوهربار
لغتنامه دهخدا
گوهربار. [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) بارنده ٔ گوهر. نثارکننده ٔ گوهر : و آتش او گلی است گوهرباردر برابر گل است و در بر خار. نظامی . || بخشنده ٔ گوهر. (از بهار عجم ) (آنندراج ). که کنایه از جوانمرد باشد. (بهار عجم ). بخشنده ٔ گوهر و در اینجا سخن به گ...
-
گوهربار
فرهنگ فارسی معین
( ~ .)(ص فا.)1 - نثار کننده گوهر، گوهرافشان . 2 - (کن .) جوانمرد. 3 - ریزنده قطرات (ابر).
-
جستوجو در متن
-
گوهرافشان
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹گوهرفشان› [قدیمی] go[w]har[']afšān گوهرریز؛ گوهربار.
-
گهربار
واژگان مترادف و متضاد
گوهربار، گهرافشان، گهرپاش، گهرریز
-
گهربار
فرهنگ نامها
(تلفظ: gohar bār) (= گوهربار ، گوهرافشان) ؛ (به مجاز) اشک بار ، گریان ؛ (در قدیم) (به مجاز) شیوا و رسا.
-
انده گین
لغتنامه دهخدا
انده گین . [ اَ دُه ْ ] (ص مرکب ) اندوهگین . غمگین . غمناک : نشسته بودم دوش از فراقش اندهگین بطبع گوهر سنج و بدیده گوهربار.مسعودسعد.
-
گوهرگون
لغتنامه دهخدا
گوهرگون . [ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب ) مانند گوهر. بسان گوهر. چون گوهر. همانند گوهر : گاه گوهرپاش گردد گاه گوهرگون شودگاه گوهربار گردد گاه گوهرخر شود.فرخی .
-
گوهر باریدن
لغتنامه دهخدا
گوهر باریدن . [ گ َ / گُو هََ دَ ] (مص مرکب ) نثار کردن و پاشیدن گوهر. || بخشیدن گوهر. || کنایه از جوانمردی و کرم و سخاوت باشد. || کنایه از اشک ریختن . گریه کردن . گریستن . || کنایه از باران باریدن ابر. رجوع به گوهربار شود.
-
گهربار
لغتنامه دهخدا
گهربار. [ گ ُ هََ ] (نف مرکب ) مخفف گوهربار. || مجازاً گریان : کنونم می جهد چشم گهربارچه خواهم دید بسم اﷲ دگر بار. نظامی .عاشقان زمره ٔ ارباب امانت باشندلاجرم چشم گهربار همان است که بود. حافظ. || کنایه از فصیح و رسا و بلیغ باشد : لفظ گهربار او غیرت ا...
-
گوهرپاش
لغتنامه دهخدا
گوهرپاش . [ گ َ / گُو هََ ] (نف مرکب ) پاشنده ٔ گوهر. نثارکننده ٔ گوهر. گوهرریز. گوهربار : اگر سخاوت باید کفش به روز عطاچو بحر گوهرپاش است وابر زرافشان . فرخی . || کنایه از بارنده است : گاه گوهرپاش گردد گاه گوهرگون شودگاه گوهربار گردد گاه گوهرخر شود....
-
جیغه
لغتنامه دهخدا
جیغه . [ غ َ / غ ِ ] (اِ) زیوری مرصع که سلاطین و امراء بر سر زنند. جغّه . جقّه . (غیاث ) (آنندراج ) : لعل گوهربار او از بس مرصعخوان بودجیغه گردد چون زند از چشم فریادم بسر. اشرف .جیغه ٔ کسری بلرزد بر سر دستار ماآشیان سازد هما در سایه ٔ دیوار ما.سنجر ک...
-
گوهرخر
لغتنامه دهخدا
گوهرخر. [ گ َ/ گُو هََ خ َ ] (نف مرکب ) خریدار گوهر : گهرخریدند او را به شهرها چندان که سیر گشت ز گوهرفروش ، گوهرخر. فرخی .گاه گوهرپاش گردد گاه گوهرگون شودگاه گوهربار گردد گاه گوهرخر شود. فرخی . || مجازاً سخن شناس . شعرشناس . نوازنده ٔ شاعر:جهانی به ...
-
جهان پیما
لغتنامه دهخدا
جهان پیما. [ ج َ هام ْ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب )پیماینده ٔ جهان . جهانگرد. سیاح . رحاله : قلم بیگانه بود از دست گوهربار او لیکن قدم پیمانه ٔ نطق جهان پیمای او آمد. خاقانی .جهان پیمایش از گیتی نوردی گرو برده ز چرخ لاجوردی . نظامی .دوستان عیب کنندم که نبو...