خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گیوه سینجانی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
-
جست‌وجوی دقیق
-
گیوه سینجانی
لهجه و گویش تهرانی
نوعی گیوه
-
واژه‌های مشابه
-
گیوَه
لهجه و گویش بختیاری
giva گیوه (پاىافزارى که رویه آن از نخ و تخت آن از لخته پارچههاى بههم فشرده کرباس یا متقال است).
-
گِیوَه
لهجه و گویش دزفولی
نوعی کفش که با نخ مخصوص درست می شود
-
گیوه باف
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) givebāf کسی که رویۀ گیوه می‌بافد.
-
گیوه دوز
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) giveduz کسی که رویه و ته گیوه را به هم می‌دوزد.
-
گیوه بافتن
لغت‌نامه دهخدا
گیوه بافتن . [ گی وَ / وِ ت َ ] (مص مرکب ) از ریسمان پنبه ای پاافزاری که نامش گیوه است ترتیب دادن . رجوع به گیوه شود.
-
گیوه چرمی
لغت‌نامه دهخدا
گیوه چرمی . [ گی وَ چ َ] (اِخ ) تیره ای از ایل طیبی از شعبه ٔ لیراوی (از ایلات کوه گیلویه ٔ فارس ). (جغرافیای سیاسی کیهان ص 89).
-
گیوه باف
لغت‌نامه دهخدا
گیوه باف . [گی وَ / وِ ] (نف مرکب ) آنکه گیوه بافد. آنکه رویه های پاافزاری که نامش گیوه است بافد. بافنده ٔ گیوه .
-
گیوه بافی
لغت‌نامه دهخدا
گیوه بافی .[ گی وَ / وِ ] (حامص مرکب ) عمل گیوه باف . || (اِ مرکب ) محل بافتن گیوه . کارگاه بافتن گیوه .
-
گیوه رود
لغت‌نامه دهخدا
گیوه رود. [ گی وَ ] (اِخ ) جزء محالات بانه است در 44فرسنگی شمال غربی سنندج . (جغرافی غرب ایران ص 72).
-
گیوه کش
لغت‌نامه دهخدا
گیوه کش . [ گی وَ / وِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ گیوه . حامل گیوه . از جایی به جایی برنده ٔ گیوه . || شخصی را گویند که چون کفشها را از پا برآورند بدو سپارند، و این قسم مردم اکثر بر درمزارات و مانند آن می نشینند. محمدطاهر نصیرآبادی دراحوال اطهری ...
-
گیوه کی
لغت‌نامه دهخدا
گیوه کی . [ گی وَ ک َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خزل شهر نهاوند. واقع در 28هزارگزی شمال باختری نهاوند و 7هزارگزی شهرک . محلی دامنه و هوای آن سردسیر و سکنه ٔ آن 360 تن است . آب آن از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات ، حبوب ، انگور، لبنیات ، چغندر قند ...
-
گیوه گشاد
لغت‌نامه دهخدا
گیوه گشاد. [ گی وَ / وِ گ ُ ] (ص مرکب ) گشادگیوه . یا گِل گیوه گشاد. تنبل و کاهل . (یادداشت مؤلف ). و در نزد عوام دشنام مانندی باشد چون پیزی گشاد.- گیوه ٔ گشاد داشتن ؛ سخت کاهل و بیکار بودن . (یادداشت مؤلف ). گِل گیوه گشاد داشتن .
-
گیوه گشادی
لغت‌نامه دهخدا
گیوه گشادی . [ گی وَ / وِ گ ُ ] (حامص مرکب ) تنبلی و کاهلی . (یادداشت مؤلف ). گل گیوه گشادی .