لخچلغتنامه دهخدالخچ . [ ل َ خ َ / ل َ ] (اِ) لخج . زاک سیاه رنگ رزان بود. (اوبهی ). زاج سیاه و اشخارباشد که آن را قلیا گویند. (برهان ). زاک زرد است چون با مازو جفت شود رنگ سیاه دهد. رجوع به لخج شود.
لخیلغتنامه دهخدالخی . [ ل َ خا ] (ع اِ) (به مدّ نیز آید یعنی لخاء) دارودان که بدان دارو در بینی ریزند. یا نوعی از پوست ستور دریایی که بدان دارو در بینی ریزند. || (ص ) شرم آبناک فراخ . (منتهی الارب ).
لخیلغتنامه دهخدالخی . [ ل َخ ْی ْ ] (ع مص ) مال کسی را دادن . || دارو در بینی یا در گلوی کسی ریختن . (منتهی الارب ).
یلخیلغتنامه دهخدایلخی . [ ی ِ ] (ترکی ، اِ) ایلخی . سیله . فسیله . گله ٔ اسب و استر. رمه ٔ اسب . (از یادداشت مؤلف ).- یلخی بار آمدن ؛ بی مربی بزرگ شده بودن . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به ایلخی و مترادفات دیگر شود.
یلخیلغتنامه دهخدایلخی . [ ی ِ ] (ترکی ، اِ) ایلخی . سیله . فسیله . گله ٔ اسب و استر. رمه ٔ اسب . (از یادداشت مؤلف ).- یلخی بار آمدن ؛ بی مربی بزرگ شده بودن . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به ایلخی و مترادفات دیگر شود.
یله گردلغتنامه دهخدایله گرد. [ ی َ ل َ / ل ِ گ َ ] (اِ مرکب ) یلخی . ایلخی . خیل . گله ٔ اسب . (یادداشت مؤلف ).- یله گرد چرا کردن ؛ در ایلخی چریدن . آزاد و یله چرا کردن : مالهاشان یله گرد چرا می کنند. (از تحف
بیظرافتفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات بین فردی بیحیا، پررو، بدخو، بداخلاق، بدخلق، ترشرو، فحاش یلخی، غیراجتماعی افسرده
ارعاویهلغتنامه دهخداارعاویه . [ اَ وی ی َ ] (ع اِ) ستور پادشاهی بچرا گذاشته . (منتهی الأرب ). گله ٔ شتران پادشاهی بچرا گذاشته شده . یلخی شاهی .