یک سخنلغتنامه دهخدایک سخن . [ ی َ / ی ِ س ُ خ ُ / خ َ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) یک کلام . یک حرف . (یادداشت مؤلف ). بی سخن گفتن و چانه زدن : بعد از قعود و قیام و سخت و سست در کلام گفت
یک سالگویش کرمانشاهکلهری: sâl̆e:g گورانی: sâl̆e:g سنجابی: sâl̆e:g کولیایی: sâl̆e:g زنگنه‌ای: sâl̆e:g جلالوندی: sâl̆e:g زوله‌ای: sâl̆e:g کاکاوندی: sâl̆e:g هوزمانوندی: sâl̆e:g
سانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. رسم؛ عادت.۲. [قدیمی] طرز؛ روش.۳. مثل؛ طور: به‌سان، برسان، چه‌سان، یک‌سان، دیگرسان، بدان‌سان، ازاین‌سان، ◻︎ جمله صید این جهانیم ای پسر / ما چو صعوه مرگ برسان
سانلغتنامه دهخداسان . (اِ) سنگی بود که بدان کارد و شمشیر و امثال آن را تیز نمایند و آن را فسان نیر نامند. (جهانگیری ) (صحاح الفرس ). سنگی بود که با آن کارد تیز کنند و بتازی آن
عرضفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. بیان مطلبی با احترام و ادب.۲. نشان دادن؛ آشکار کردن.۳. (اسم) [مقابلِ طول] پهنا.۴. [مجاز] مدت؛ فاصله: در عرض یک ساعت تمام کارها را انجام داد.۵. سان دیدن از سپ
عرض کردنلغتنامه دهخداعرض کردن . [ ع َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نشان دادن . آشکار کردن . (فرهنگ فارسی معین ). نمودن . ارائه کردن . عرضه داشتن . عرضه کردن . معروض داشتن . پیش نهادن . تقدیم
اردوانلغتنامه دهخدااردوان . [ اَ دَ ] (اِخ ) رئیس قراولان مخصوص خشیارشا، شاهنشاه هخامنشی . وی در سال 466 ق .م . کنگاشی بر ضد شاه ترتیب داده خواجه ای را میتری دات (مهرداد) نام در آ
