گوربانلغتنامه دهخداگوربان . (اِ مرکب ) مَقْبری ّ. (صراح ) (منتهی الارب ). محافظ گور. حافظ و نگاهبان قبور. پاسبان قبور. خادم قبرستان یا مقبره : یکی بنده باشم روان تو راپرستش کنم گوربان تو را.فردوسی .
هربانلغتنامه دهخداهربان . [ هََ رَ ] (ع مص ) گریختن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شتافتن در راه رفتن . || دور شدن در زمین . || غرق شدن در کاری . (اقرب الموارد). || نیمه ٔ میخ فروشدن به زمین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هرب شود.