گوشکولغتنامه دهخداگوشکو. (نف مرکب ) مخفف گوشت کوب . کوبنده ٔ گوشت . || (اِ مرکب ) در تداول عامه آلتی چوبین و گاه فلزین که کوفتن دیگ افزار آبگوشت را بکار است . رجوع به گوشت کوب شود.
آشکولغتنامه دهخداآشکو. (اِ) آشکوب : وین چارطاق ششدر هفت آشکوی چرخ یک تابخانه ٔ حرم کبریای اوست .خواجو.