ببوللغتنامه دهخداببول . [ ب َ ] (اِ) یک قسم گیاهی که صمغ میدهد.(ناظم الاطباء). درخت مغیلان . (فهرست مخزن الادویه ).
وبوللغتنامه دهخداوبول . [ وُ ] (ع مص ) وبالة. ناگوار گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || سخت شدن . (از المنجد). || چراگاه ناگواردناک شدن زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به وبالة شود.