بوبرلغتنامه دهخدابوبر. [ ب ُ ] (اِ) بوبرد. بوبردک . بلبل . (فرهنگ فارسی معین ) (از آنندراج ). و رجوع به بوبرد و بوبردک شود.
ببارلغتنامه دهخداببار. [ ب ِ ] (ص مرکب ) (از: بَ + بار) که بار بر پشت دارد. زیر بار. بارکرده شده . بار برنهاده : به پیش اندرون هدیه ٔ شهریارده اسب و ده استر به زین و ببار. فردوسی . || درختی که بار دارد. که به بار است . بارور. پربار
ببار آمدنلغتنامه دهخداببار آمدن . [ ب ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) بار دادن . باردار شدن . به ثمر رسیدن . مثمر شدن . حاصل آوردن . به میوه و گل نشستن درخت . گل و میوه آوردن : مگردان بما بر دژم روزگارچو آمد درخت بزرگی ببار. فردوسی .بسی برنیامد ب
پست کلیدزنیswitching substationواژههای مصوب فرهنگستانپست بدون مبدلی که تجهیزات کلیدزنی (switchgear) و معمولاً باربست (busbar) دارد
پست چهارکلیدهfour-switch substationواژههای مصوب فرهنگستانپست حلقهای (mesh substation) با باسباری (busbar) به شکل چهارگوش که در هر ضلع یک کلید یا مدارشکن (circuit breaker) دارد