کادشلغتنامه دهخداکادش . [ دِ ] (اِخ ) در منطقه ٔ سنجار و نصیبین ظاهراً یک طایفه از هفتالیان بوده است . (ایران در زمان ساسانیان ص 372). کادیش .
قادشلغتنامه دهخداقادش . [ دِ ] (اِخ ) شهری از شهرهای حصاردار نفتالی در جلیل که هم بلاویان جرشونی داده شد. (یوشع 20:7 و 21:23 و اول تواریخ ایام <span class="h
قادشلغتنامه دهخداقادش . [ دِ ] (اِخ ) شهری است بر طرف جنوبی یهودا (یوشع 15 : 23) و دور نیست که همان قادش برنیع باشد.(قاموس کتاب مقدس ص 682). رجوع به قادش برنیع شود.