دغدلغتنامه دهخدادغد. [ دُ ] (اِ) عروس که زن داماد است . (از برهان ) (از آنندراج ). عروس .(صحاح الفرس ). || بیوگ . (ناظم الاطباء).
دغتلغتنامه دهخدادغت . [ دَ ] (ع مص ) فشردن گلوی کسی تا جان دهد. خفه کردن کسی را تا بقتل برسد. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دغیاتلغتنامه دهخدادغیات . [ دَ غ َ ] (ع اِ) ج ِ دَغوة. (منتهی الارب ). ج ِ دَغیة.(ناظم الاطباء). رجوع به دغوة و دغیة و دغوات شود.