غنولغتنامه دهخداغنو. [ غ ُ ن َ ] (اِ) خواب . مقابل بیداری . (فرهنگ رشیدی ) (از برهان قاطع). رجوع به غنودن شود : چون یقینم که نگیردت همی خواب و غنومن بی طاعت در طاعت تو چون غنوم . ناصرخسرو (از فرهنگ رشیدی ) (آنندراج ).|| (فعل امر)