لغتنامه دهخدا
غطو. [ غ َطْوْ ] (ع مص ) غطو لیل ؛ تاریک شدن شب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). تاریک شدن شب و پوشیدن تاریکی آن همه چیز را. (اقرب الموارد). || غطو ماء؛ بلند گردیدن آب و افزون شدن آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بلند شدن آب . (از اقرب الموارد). || غطو شی ٔ؛ پوشیدن و فراگرفتن شی ٔ