لغتنامه دهخدا
غورث . [ غ َ رَ ] (اِخ ) ابن حارث . نام بت پرستی که شمشیر رسول خدا (ص ) را که بر درخت آویخته بود از نیام کشید و به وی گفت : آیا از من میترسی ؟ گفت : نه . گفت : که ترا از من بازمیدارد؟ گفت : خدا.یاران رسول او را ترساندند و او شمشیر را در نیام گذاشت و بر درخت آویخت . رجوع به ام