جؤوشلغتنامه دهخداجؤوش . [ ج ُ ] (ع اِ) ج ِ جأش ، بمعنی دل مردم و اضطراب آن از بیم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به جأش شود.
جؤوزلغتنامه دهخداجؤوز. [ ج ُ ] (ع مص ) گذشتن از جای و پس افکندن آنرا به رفتن از وی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (تاج المصادر بیهقی ).