گلوبرلغتنامه دهخداگلوبر. [ گ ِ ل ُ ب ِ ] (اِخ ) یوهان ردلف (1604 - 1668 م .). طبیب و شیمی دان آلمانی . در کارلشتات (باویر) به جهان آمد، وی خاصیت طبی سولفات دو سود را کشف کرد که به نام نمک گلوبر خوانده شد.
گلوبرلغتنامه دهخداگلوبر. [ گ ُ / گ َ ب ُ ] (نف مرکب ) برنده ٔ گلو. گلوبرنده . در تداول عامه ، سوزنده ٔ گلو.
خط فرادِگرفشارanallobarواژههای مصوب فرهنگستانخطی که نقاطِ با افزایش یکسان فشار جوّ در یک دورۀ زمانی معین را به هم وصل میکند متـ . فرادِگرفشار 2
خط فرودِگرفشارkatallobarواژههای مصوب فرهنگستانخطی که نقاطِ با کاهش فشار یکسان جوّ در یک دورۀ زمانی معین را به هم وصل میکند متـ . فرودِگرفشار 1
خط همدِگرفشارisallobarواژههای مصوب فرهنگستانخطی که تغییر فشار جوّ در نقاط واقع بر روی آن، در بازۀ زمانی معین، ثابت و یکسان است متـ . همدِگرفشار