میاوریلغتنامه دهخدامیاوری . [ وَ ] (ص نسبی ، اِ) ظاهراً و به قرینه ٔ مقام باید نوعی از جامه باشد. (حاشیه ٔ تاریخ بیهقی چ فیاض چ مشهد ص 580). و ممکن است که نسبتی باشد به شهر میاور و پارچه ٔ بافت و ساخت آنجا نظیر ششتری و غیره : من که بوالف