موطیلغتنامه دهخداموطی ٔ. [ م َ طِءْ ] (ع اِ) جای قدم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). جای قدم و جای پای . ج ، مواطی . (ناظم الاطباء). سپردن جای . (مهذب الاسماء) : ماکان لاهل المدینة و من حولهم من الاعراب ان یتخلفوا عن رسول اﷲ... و لایطؤن موطاءً یغیظالکفا
مؤتیلغتنامه دهخدامؤتی . [ م ُ ءَت ْ تی ] (ع ص ) نعت فاعلی از تأتیة و تأتی . آسان کننده ٔ راه آب . (منتهی الارب ، ماده ٔ ا ت ی ).
مؤتیلغتنامه دهخدامؤتی . [ م ُءْ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ایتاء. (منتهی الارب ، ماده ٔ ات ی ). آورنده ٔ چیزی . (ناظم الاطباء). || دهنده . پاداش دهنده .