فراشانلغتنامه دهخدافراشان . [ ف َ ] (ع اِ) دو رگ سبزرنگ زیر زبان . || دو آهن پاره که بدان فسار ستور را به کام لگام بندند. (منتهی الارب ). رجوع به فراش شود.
فراشیانلغتنامه دهخدافراشیان . [ ف َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان آزادوار بخش جغتای شهرستان سبزوار، واقع در 31هزارگزی شمال جغتای و پنج هزارگزی شمال راه آهن . جلگه ومعتدل و دارای 910 تن سکنه است . از قنات مشروب میشود. محصولاتش غلات