چرخوکلغتنامه دهخداچرخوک . [چ َ ] (اِ) چوبی باشد مخروطی که طفلان ریسمان بر آن بندند و نوعی بر زمین اندازند که تا مدتی در چرخ باشد. (برهان ) (آنندراج ). چوبی مخروطی که کودکان ریسمانی بر آن بسته و بر زمین گذاشته ریسمان را بکشند و تا مدتی در چرخ باشد. (ناظم الاطباء). آنرا گردنا نیز گویند. (حاشیه ٔ
چرخوکفرهنگ فارسی عمید۱. نوعی اسباببازی به شکل تکۀ چوب تراشیده به شکل مخروط که دور آن نخ میپیچند و طوری روی زمین رها میکنند که مدتی گرد خود بچرخد؛ گردنا.۲. چرخ کوچکی که با آن کاری انجام میدهند، مانند چرخ کوچک دستی که با آن پنبهدانه را از پنبه جدا میکنند.۳. چرخ چوبی کوچک که زنان با آن نخ میریسند.
چرخکwheelchairواژههای مصوب فرهنگستانصندلی چرخداری که از آن برای کمک به حرکت و جابهجایی بیماران و معلولان استفاده شود