لغتنامه دهخدا
راونیری . [ وَ ] (اِخ ) عمربن عبداﷲبن احمدبن محمدبن عبداﷲ خطیب ارغیانی ، مکنی به ابوالعباس راونیری برادر امام ابونصر ارغیانی که بزرگتر از وی بود. عمر فقیه و دانشمند و پاکدامن و خوش سیرت و نیکوکار بود. او به نیشابور رفت و از امام ابوالمعالی جوینی فقه آموخت و دیری در آنجا اقامت