راهسپرلغتنامه دهخداراهسپر. [ س ِ پ َ ] (نف مرکب ) مخفف راهسپار. رهسپار. راه پیما. پیماینده . طی طریق کننده :سوار کش نبود یار اسب راهسپربسردرآید و گردد اسیر بخت سوار. ابوحنیفه ٔ اسکافی (از تاریخ بیهقی ).ما چو یونس بدرون شکم حوت ولیک او بدریا در و ما در د