روتازگیلغتنامه دهخداروتازگی . [ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) تازه رویی .(آنندراج ). خوشرویی . گشاده رویی . بشاشت : به روتازگی گفت شه را سلام شهش داد پاسخ بعذر تمام . میرخسرو (از آنندراج ).و رجوع به تازه روی