زلفیلغتنامه دهخدازلفی . [ زُ فا ] (ع اِ) مؤنث زلف (پاره ای از شب ...): و زلفی من اللیل کحبلی و الالف للتأنیث . (منتهی الارب ). || (اِمص ) نزدیکی . (ترجمان القرآن ) (دهار). نزدیکی و منزلت و منه قوله تعالی : و لا اولادکم بالتی تقربکم عندنا زلفی . و هی اسم المصدر؛ ای تقربکم عندنا ازدلافاً. (من
زلیفیلغتنامه دهخدازلیفی . [ زَ ] (اِ) ترس . خوف . بیم . هراس . (ناظم الاطباء). رجوع به زلیف و زلفین شود.
سلفیلغتنامه دهخداسلفی . [ س َ ل َ ] (اِخ ) (472 - 576 هَ .ق .) صدرالدین احمدبن محمد اصفهانی دارای حافظه ٔ کثیر و مردی محدث و شافعی مذهب بود. تمام بلاد را گردید تا اینکه بسرزمین اسکندریه بسال 511</sp