تدیثلغتنامه دهخداتدیث . [ ت َ دَی ْ ی ُ ] (ع مص ) زن جلبی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
تدیلغتنامه دهخداتدی . [ ] (اِخ ) (سینه ) لقب یهودای حواریست (انجیل مرقس 3:18). در بعضی از نسخه های قدیمی متی تدیوس و یکی لباوس و دیگری «لبیوس که اسم دیگرش تدیوس است » می نویسد. لوقا در هر دو نسب نامه اش او را یهودا خطاب میکن