حتوتلغتنامه دهخداحتوت . [ ح َ ] (ع ص ، اِ) خرمابن که غوره ٔ آن ریخته باشد. خرمابن که بیفکند بار خویش . (مهذب الاسماء).
حطوطلغتنامه دهخداحطوط. [ ح َ ] (ع ص ، اِ) زمین نشیب . || ناقه ٔ اصیل تیزرو. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء).
آرَکalveolus, alveolar cavity, odontobothrion tooth socket, dental alveolusواژههای مصوب فرهنگستانحفرهای استخوانی که ریشۀ دندان در آن قرار گرفته است